Jezus zegt zelf: ‘Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’ (Matteüs 18,20). Hoe gehecht we ook zijn aan volle kerken, 2 of 3 mensen vormen samen al de kleinste vorm van een gemeente, van een kerk.
En juist die kleinste kern hebben we in deze tijd heel hard nodig. Het is misschien wel de basis, om de verbinding met elkaar te houden en te verdiepen in coronatijd.
Het is als bij de Emmaus gangers, die tijdens hun wandeling met z’n tweeën door Jezus werden vergezeld. Ook nu gebeurt de ontmoeting met Jezus in twee- of drietallen. Twee gemeenteleden die elkaar bellen om via de telefoonlijn samen Bijbel te lezen en te bidden. Wandelingen in tweetallen waarbij een lied of een tekst wordt besproken. Drie vrouwen die elkaar opzoeken om te eten en Bijbel te lezen samen. Buren die samen naar een kerkdienst kijken, en buurtgenoten die met een kaartje of een pakketje op de stoep staan. Er zijn kleine gebedsgroepjes en iemand vertelde dat ze na de dienst vaak even iemand belt om een gesprek 'bij de koffie' te hebben op afstand.
Er zijn vast veel meer voorbeelden te noemen - voel je uitgenodigd om aan te vullen!
Het kleinste 'samen'- van twee of drie - is volop kerk; Jezus zelf is erbij.
Afbeelding: de Emmaüs gangers van Ruud Bartlema
Dit is het derde blogje in een serie over wat het betekent om 'samen' kerk te zijn in corona-tijd. En daarbij klinkt ook de vraag: groeit er een ‘nieuw samen’ als de volle kerk is weggevallen?
Reacties
Een reactie posten