75 jaar vrijheid - een week met Bonhoeffer

In april was het precies 75 jaar geleden dat Bonhoeffer om het leven kwam, terecht gesteld voor zijn verzet tegen het nazi regime. Komende week nodig ik jullie uit om teksten van Bonhoeffer te lezen – hij schrijft in zijn gedichten en gebeden over wat vrijheid betekent.

We putten uit 'Gedichten en gebeden in de gevangenis' zoals ze verzameld zijn door De Roos van Culemborg, aangevuld met gedichten van Corrie Kopmels en liedteksten van René van Loenen, allemaal gebaseerd op het gedachtengoed van Bonhoeffer. Je kunt het boekje 'Bonhoeffer 75. Gedichten en gebeden in gevangenschap. Werkschrift 2019 - 2020' downloaden om zo alle teksten te lezen.

Wil je reageren, dan kan dat hieronder; leuk als je dat doet! .
Woensdagavond 6 mei is er een gesprek naar aanleiding van deze teksten (vanaf 20 uur) , waar aan  je mee kunt doen (via Zoom).

Als eerste: 'Morgengebed' van Bonhoeffer, een tekst die hij schreef in de gevangenis. Zijn gebeden werden verspreid in de gevangenis waar veel angst was, ook bij bewakers tijdens luchtaanvallen.

Het lied 'Aber Du weisst den Weg für mich' werd geschreven op basis van dit gebed (Taizé, bundel Adem in ons)

Vraag: herken je wat Bonhoeffer zegt "ik kan uw wegen niet begrijpen, maar u kent de weg die ik gaan moet" of roept die zin vragen bij je op? 

In de vroegte roep ik tot u, o God.
Help me bidden
en al mijn gedachten te wijden aan u.
Ik kan het niet alleen.

In mij is het donker, maar bij u is er licht,
ik ben eenzaam, maar u laat mij niet in de steek,
ik ben angstig, maar u steunt mij,
in mij is onrust, maar bij u is er vrede,
ik ben verbitterd, maar u bent geduldig,
ik kan uw wegen niet begrijpen, maar u kent de weg die ik gaan moet.

Vader in de hemel,
ik loof u en dank u voor de rust van de nacht,
ik loof u en dank u voor de nieuwe dag
ik loof u en dank u voor al uw goedheid en trouw
in het leven dat achter mij ligt.
U deelde veel goeds aan mij uit,
laat mij nu ook het zware gewicht uit uw handen ontvangen.
U laadt niet meer op mijn schouders dan ik kan dragen.
U weet wat het allerbeste is voor uw kind.

Jezus Christus, mijn Heer,
u was net als ik arm ellendig, gevangen verlaten,
Ieder menselijk lijden kent u.
u blijft bij me, als niemand mij nog helpt,
u vergeet me niet en zoekt me,
u wilt dat ik u zie en me omkeer naar u.
Heer, ik hoor uw roepstem, ik volg u.
Help mij.

Heilige Geest,
schenk mij geloof, dat me van wanhoop en zonde verlost.
Schenk me de liefde tot God en de mensen,
die alle haat en verbittering doodt,
schenk me de hoop,
die me bevrijdt van depressie en vrees.
Leer mij Jezus zien en zijn wil doen.
Amen.
Dietrich Bonhoeffer, fragmenten,

Reacties

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtig gebed, het raakte me. God danken voor het goede wat van Zijn hand komt en dan ook het zware accepteren. In die zin begrijp ik wat Bonhoeffer bedoelt met "Ik kan uw wegen niet begrijpen, maar u kent de weg die ik moet gaan". Ik zou heel graag zo willen geloven, omdat het zware dan betekenis krijgt, maar ik vind dat wel moeilijk. Bepaalt God dan wat er met mij gebeurt? Deelt hij het goede en het zware uit aan mensen? Daar ben ik nog niet uit. Ik ben benieuwd hoe anderen daarover denken. Ik voel wel respect voor Bonhoeffer dat hij dit zo kon ervaren en bidden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik denk dat we niet zomaar kunnen concluderen dat God ons iets toebedeelt - omdat wij niet goed kunnen onderscheiden wat van God komt en wat niet. We mogen wel vertrouwen dat God er is, en proberen te ontdekken wat Hij ons zeggen of geven wil. Ook als er geen stem uit de hemel klinkt kun je soms ineens weten: deze richting moet ik op.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vanochtend de tekst meegenomen tijdens een wandeling ipv de kerkdienst. Het is mijn lievelingslied. Het biedt perspectief vanuit het nu, vooral als je in het 'nu' vastzit. Het 'nu' gaat verder op een weg en langs die weg zijn liefde, geduld, licht en aandacht te vinden. Dat betekent niet dat je over het 'nu' heen moet kijken.. het is er nu eenmaal. En ik kan niet altijd zingen van of denken vanuit dankbaarheid omdat het moeilijke van het 'nu' overheerst. Dat zijn de moeilijkste momenten. Totdat er iemand om me heen me weer even herinnert aan liefde, geduld en licht of me laat merken 'je mag er zijn'. Dat hoop ik dan ook weer door te geven. Dit lied laat me altijd weer even voelen waar ik sta: kan ik instemmen met die dankbaarheid of ben ik zoekend?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. mooi.. vanuit het 'nu' komt er een weg verder, als je hier en nu weet en ervaart: ik ben niet alleen.

      Verwijderen
  5. Fijn om de week door te gaan met teksten van Bonhoeffer! Dan wel op een wandeling, dan wel tijdens een stil moment thuis. Ik lees beslist mee met Kantlijntjes.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten