[fragment schilderij Chagall, Muséé Chagall Nice, foto Guido Vanhercke]
Afgelopen zondag lazen we in de kerk het verhaal van Abraham die in de bres springt voor een stad (je kunt het hier lezen: Genesis 18, 16-33).
Niet zomaar een stad. Sodom heeft spreekwoordelijke betekenis. Je kent misschien het woord 'sodomie'. Maar de zonde van Sodom is niet de homoliefde. Het gaat over een samenleving die aan zichzelf ten onder gaat, omdat genot en ikkigheid de enige norm zijn geworden.
Terwijl twee engelen al vertrokken zijn om Sodom haar einde aan te zeggen, blijft God dralen.
God kan wachten.
Waar wacht de Ene op? Alsof de Eeuwige alle tijd heeft….
Waarom gaat hij niet mee om te zien hoe het oordeel wordt voltrokken dat de stad over zichzelf heeft afgeroepen?
Er is een pauze in het verhaal. Het is de pauze van de hoop, de hoop dat het anders kan, dat het niet zo hoeft te gaan, de pauze van God die hoopt dat het anders zal gaan.
Wil je de viering beluisteren, ga dan naar https://kerkdienstgemist.nl/streams/1520559
De preek kun je hier lezen .
Reacties
Een reactie posten