Gisteravond, kijkend naar de verkiezingsavond, broedde ik op de tekst van Jeremia, die zo beeldend schrijft over een struik in een dorre vlakte met gebarsten, droge grond, en een boom die floreert, breeduit wortelend aan waterstromen. Wie wil er niet zo'n groene boom zijn, gevoed door Gods liefde...
Toen ik wakker werd met de verkiezingsuitslagen en de retoriek van de winnaars, toen klonk het ineens wel erg mooi en te vanzelfsprekend. Hoe blijf je stevig staan als je ineens het gevoel krijgt in een storm van vijandsbeelden, dubieuze feiten en beangstigende politieke leuzen terecht te komen?
Jeremia zegt, die struik die daar dor en droog in de wind staat te ritselen, die merkt de regen niet op. Die vergeet om de wortels de grond in te slaan, om het water op te vangen.
Mijn hart is onrustig, angstig. Als de ritselende, verdorde blaadjes van die struik.
Maar er komt regen. Laat ik daarop vertrouwen.
Ik moet denken aan het liedje 'Walk on water' dat opgenomen werd in het tijdperk van Trump. De clip is gemaakt van beelden die op één dag - 4 juli - in heel de Verenigde Staten gemaakt zijn en laten strijdbaarheid, veelkleurigheid en verbinding zien.
Walk on water... loop over het water, heb vertrouwen - het water zal je dragen.
Reacties
Een reactie posten