Advent in lock-down

Toen ik vorige week door het dagblad Trouw gevraagd werd wat mijn ‘zin’ is in corona-tijd, koos ik voor “Ga in je kluis en je kluis zal je alles leren”. Ik kon niet weten dat bij het verschijnen van het stukje in de krant de complete lock-down er aan zat te komen.

Onvrijwillig zijn we in een ‘kluis’ (een plek van afzondering van een kluizenaar) terechtgekomen. Weinig afleiding, behalve een snel loopje naar de supermarkt, of een wandeling in het bos als het daar niet te druk is. Dat kan zomaar zwaar vallen, zeker als je alleen bent, of als er veel is wat je bezighoudt.

Kan de afzondering en het gebrek aan afleiding ons ook iets brengen?

Er zijn drie v’s die onze reactie op crisis beschrijven: vluchten, vechten of verlammen. Om ons heen zien we dat sommigen boos worden om wat er gebeurt en dat op anderen afreageren, anderen trekken zich terug, of vallen helemaal stil. Niemand van ons is vrij van dit soort reacties; boosheid, ontkenning of verdriet hebben we allemaal in ons. Tegelijk geeft het evangelie ons reden om met 3 andere v’s te reageren: met vertrouwen, vreugde en vrijheid.

Niet omdat we het altijd zo voelen, dàt er iets is om blij om te zijn; niet omdat we vanzelf zo vol vertrouwen zijn; niet omdat we vrij zijn uit onszelf. Maar omdat we een boodschap horen in de Advent – dat God dichtbij komt, in Christus die geboren wordt. We worden gered van onze eigen somberheid, ons vastzitten en onze moedeloosheid, door ons aan die boodschap toe te vertrouwen.

Dat is niet per se gemakkelijk. In afzondering en zonder afleiding, eerlijk bij onszelf naar binnen kijkend zoals de kluizenaars in het begin van het christendom ontdekken we onze verlamming, verzet en verdriet. Dat maakt ons mild naar anderen die ook zo reageren.

Het kost moeite om ons te wenden naar God, en iets anders te horen, om actief te verwachten wat God geeft: vreugde, vertrouwen en vrijheid. Maar we helpen elkaar, als gemeente, als buren, als zoekers naar licht. Christus wordt geboren, juist nu, hier en nu, waar het donker is. Dat verwachtten we.

Lees het artikeltje in Trouw: De zin van Rebecca Onderstal

Meer over de kluizenaars, of woestijnmoeders, - en vaders lees je hier op de website Kloostertijd