Van het weekend zag ik – een beetje traag… - ineens dat quarantaine letterlijk 40 betekent. Ooit – in de 14e eeuw, ten tijde van de pestepidemie - was het de periode dat de bemanning van een schip moest wachten tot ze aan land mochten. Waarom 40 dagen? De Bijbel weet het wel:
daar komt het getal steeds terug als een periode van voorbereiding en inkeer. Het is een tijd om stil te vallen, om je te bezinnen. Of om je voor te bereiden. Het regende 40dagen rond de ark van Noach, Mozes dwaalde 40 jaar door de woestijn met het volk voor ze bij het beloofde land kwamen, Jezus vastte 40 dagen in de woestijn en Jona vertelde Nineve dat ze nog 40 dagen hadden om hun gedrag te veranderen.
Is deze tijd, waarin we thuis blijven, elkaar niet opzoeken, afspraken afzeggen, afstand houden om het virus niet te verspreiden, er ook één van bezinning? Vinden we daar tijd voor?
Misschien kunnen we beginnen met alleen maar stil te zijn. Het 40dagenboekje voor kinderen ‘Een teken van leven’ gaf vandaag het idee: luister eens een minuut lang naar de stilte. En vertel elkaar wat je hoort. Hoeveel verschillende dingen je hoort.
Misschien horen we zo ook iets van God? Wat is het geluid van de stilte?
Reacties
Een reactie posten