Prediker: 4 tips voor levenskunst 3

[foto Wietske Otter] 

3. Durf genieten

Prediker heeft zijn doelen gehaald. Hij is een ondernemer die opsomt welke projecten hij allemaal heeft volbracht: huizen, wijngaarden, parken, vijvers. (hoofdstuk 2)

Maar toen ik terugkeek op alles wat ik gepresteerd had
en op al de moeite die mij dat gekost had, stelde ik vast:
het is allemaal ijdel en grijpen naar wind.
Er valt niets mee te winnen onder de zon.

Je kan zo hard werken dat je niet meer geniet van het resultaat ervan.
En niet meer van kleine dingen die je dag kleuren: een mooi lied, de natuur, een glas wijn, vriendschap(sliefde).
Dat is het enige dat je krijgt in dit leven voor al je harde werken en tobben onder de zon.
Aldus Prediker.

“Maar ben je dan tenslotte niet heel erg eenzaam?”, vraag ik Prediker. 
“Ja”, antwoordt hij, “het feit dat ik onherroepelijk mijn eigen leven moet leven en mijn eigen dood sterven, dat mijn leven evengoed heel anders had kunnen zijn en de wereld van toeval aan elkaar lijkt te hangen” … en hij houdt even in … en zegt dan – verassend: “…dat alles is genade.” 
Want genade is als liefde: vrij, ze heeft geen reden en geen doel, je kunt genade niet herleiden tot een of andere noodzaak. 
Zoals doopwater gewoon water is en toch anders, zo is genade toeval maar van een heel andere orde. Genade is gedoopt toeval, die wordt gegeven, zomaar, om niet. 
Dat is de liefde van God die zonder behoefte is, die niets van ons nodig heeft en de zon doet opgaan over zowel slechte als goede mensen.
Dáár ligt de bron van je geluk. 

[fragment uit mijn preek van afgelopen zondag. 

De kerkdienst van 4 augustus in de Opstandingskerk waarin ik voorging met een een overweging over Prediker 2 is hier te beluisteren
en hier te lezen]

Je luistert aan het eind van de podcast naar een prachtige bewerking van Bob Dylans 'Every grain of sand' door Ernst Jansz: Iedere korrel zand: https://www.youtube.com/watch?v=hc8cwP-RYbg
Mooi is dat hij zijn Indische achtergrond mee laat klinken in de Marimba.