Weg van leven | Beeldmeditatie

[Amandelbloesem, Vincent van Gogh, februari 1890] 

Bij een beeldmeditatie nodigen beelden je uit te verwijlen bij het beeld om te kunnen proeven wat het beeld je te zeggen heeft. 

0nder meditatie verstaat Kick Bras (Werken met spiritualíteit, Baarn, 2001, pag. 350): 'Stil worden, ontvankelijk worden, je laten raken, opengaan naar een grotere werkelijkheid door innerlijke ontsluiting.'

Neem de tijd om ontspannen te gaan zitten.

Zet beide voeten op de grond, zit rechtop, laat de schouders laag hangen. 

Voel hoe de zitting je draagt. 

Richt je op je ademhaling, voel de adem stromen. 

Adem in en uit, laat op de uitademing alle spanning in het lichaam los.

Neem nu het beeld voor je. Kijk er aandachtig naar. 

Waar wordt je aandacht als eerste naar getrokken? 

Neem dat in je op. 

Wat zie je precies? 

Wat maakt dat dit je aandacht trekt? 

Wat zie je nog meer in het beeld? 

Welke kleuren zie je, en welke vormen? 

Waar zie je licht of donker? 

Welke beweging zie je?

Welke denkbeeldige lijnen kun je trekken in het beeld? 

Horizontaal, verticaal, diagonaal, cirkel?

Snijden lijnen elkaar, verbinden ze onderdelen van het beeld?

Als je een plek in het beeld zou kunnen innemen, welke plek zou dat zijn? 

Stap denkbeeldig in het beeld en neem die plek in. 

Hoe ervaart je deze plek?

Wat zou je willen zeggen? Wordt er iets tegen je gezegd?

Blijf nog even in het beeld (laat de stilte nog even duren). 

Je kunt de oefening afsluiten met een gebed.

Stap uit het beeld en keer langzaam terug naar de ruimte waar je nu bent.

Neem voor jezelf de tijd om iets van je ervaring op te schrijven. 

Lees een mooie meditatie bij de Amandelbloesem van Van Gogh door Marcel Barnard.