40 dagen, dag 25, 3 april





Dit zegt de Heer: In het uur van mijn genade geef ik je antwoord, op de dag van de redding zal ik je helpen. Ik zal je behoeden, ik neem je in dienst voor mijn verbond met de mensen, om het land weer op te richten, om het verlaten erfgoed in eigendom terug te geven, om tegen gevangenen te zeggen: ‘Ga in vrijheid!’ en tegen wie in het duister verblijft: ‘Kom tevoorschijn!’ (..) 

De HEER heeft zijn volk getroost, hij heeft zich over de armen ontfermd. Sion zegt: ‘De HEER heeft mij verlaten, mijn Heer is mij vergeten.’ Maar kan een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat zij droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, ik vergeet jou nooit. Ik heb je in mijn handpalm gegrift

Jesaja 49:8-11,13-16a

God is als een moeder, zegt Jesaja. Een moeder die haar kind niet kan laten huilen als ze hoort dat het honger heeft, of iets nodig heeft. Haar kind is deel van haar eigen lichaam; het reageert als vanzelf. Zo is God niet los van ons. De Eeuwige kan ons niet vergeten, niet niet voor ons zorgen, kan ons niet negeren. 
Zoals Chef Special het zingt: 'In your arms I feel safe'
Zo veilig mogen we ons bij God weten.
Kun je je God zo moederlijk voorstellen? Probeer het eens...
In één zelfde beweging krijgen wij mensen een taak mee. We worden in dienst genomen, op weg gestuurd om net zo voor anderen te zorgen, net zo moederlijk als God. Om te zeggen: in mijn armen ben je veilig... 

Reacties