Adieu God?

We zaten om een tafel met mensen die elkaar niet zo goed kenden. Om ons heen in het café waren mensen nog aan het dineren, klonk muziek, het sissen van het espressoapparaat en het stapelen van borden in de keuken. Bij de tafel stonden bankjes voor twee: zo konden we alleen samen aanschuiven.
Grappig, want het gesprek dat we voerden naar aanleiding van een aflevering van het programma Adieu God ging juist over ruimte om je eigen weg te gaan. Met God ‘of hoe dat heet’ (zoals Hans Andreus zo mooi dicht), met geloven en met de kerk. We spraken na het kijken naar Margriet van der Linden over ruimte voor twijfel, over de behoefte aan gesprek. En over de drempel om naar een kerkdienst te gaan, omdat het geloof dat daar gedeeld wordt zo massief kan voelen, alsof er voor je twijfels geen ruimte is.
In het gesprek klonk verlangen om iets te ervaren, om te leven van vertrouwen. Het ging over het over het vraagteken achter Adieu God, en waarom je tòch geen punt erachter zet. Het ging over momenten van teleurstelling en de moeite die het kosten kan om je los te maken van een geloofsopvoeding die beklemmend was. Ik heb hier echt verbinding gevoeld, zei één van hen met verwondering, aan het einde van de avond.
Wat is het belangrijk om ècht, expliciet ruimte maken voor twijfelaars, mensen die zich aan de rand voelen, degenen die in de knoop zijn geraakt met hun (religieuze) opvoeding, wie zich er niet zo gemakkelijk bij voelt horen....
Een avond ‘Adieu God?’ doen we nog eens, spraken we af.
Heb je behoefte aan gesprek over je vragen, aan iemand die even meeloopt op de weg die je zoekt, dan zijn de pastores van de Opstandingskerk daarvoor beschikbaar. Op vrijdagmiddag is er Gesprek &ZO, een open gesprek in Brasserie &ZO waar je zonder afspraak kunt aanschuiven, elke week van 16 tot 17 uur.