Vasten – een feestje?


Een paar in vrolijke pakken gestoken mannen passeren me op straat. Het is nog vroeg in de morgen. Aan de reuk om hen heen en aan hun uitgelaten joligheid maak ik op dat ze carnaval gevierd hebben. 
De mannen maken een glimlach in me wakker. 
Ik denk: dat verkleden doe ik ook – maar dan voor mijn werk. Op zondag trek ik een soort jurk aan. 
En: een goed glas bier, bij voorkeur van een lokale brouwer, daar ben ik voor in.

Carnaval is het feest van vrolijkheid. Het spot met de normale gang van zaken. De sleutel van het dorp ligt in handen van Prins Carnaval en het dorp verschiet van naam. 
De zwaarte en zwaarwichtigheid van je leven laat je even vieren. Dat relativeert. Je kijkt naar jezelf en denkt: ‘laat me niet lachen… Ben ik dit…?’ Dat zouden we vaker kunnen doen!

Carnaval is een goed begin; want het is de helft van het verhaal. Wat volgt is de periode naar Pasen toe. Een tijd van vasten.
Minder snoepen, minder alcohol. Iemand schrijft op Facebook waar hij allemaal mee stopt (ook dat hij stopt met sociale media). Anderen eten geen vlees of gaan zelfs vegan. Bewuster leven, consuminderen, detoxen, carbon-vasten, zero-waste, koop-niets-nieuws. Oude en nieuwe vormen van vasten. Wat een creativiteit!
Of je het nu doet uit religieuze overwegingen of niet, minder-is-meer is goed voor iedereen. Mijn dikke ik wil consumeren, dingen toe-eigenen. Dat is normaal. Je lege maag vullen. En ook dat lege gevoel van binnen, waardoor je iets of iemand anders nodig hebt. Een leeg hart zoekt gezelschap. Een lege ziel zoekt God.

Maar door al je inspanningen kun je jezelf te belangrijk gaan vinden. Alsof jij het middelpunt van de wereld bent. En dan ben je zomaar de humor en lichtheid van carnaval kwijt.

Jezus zegt: “Als je een dag gaat vasten, houd het dan geheim. Was en verzorg je gezicht. Dan merkt niemand het, behalve je Vader. Hij ziet wat er in het geheim gebeurt. En hij zal je belonen.”
Je masker mag af. God kent je ware gezicht. Je hoeft je niet groot te houden, niet te presteren. Je hebt niets te verliezen – dat is het ware geluk (Stef Bos). 


Elke vrijdagmiddag van 16 tot 17 uur is er ‘Gesprek &Zo; voor vragen over geloven’ in Brasserie &Zo aan het Rond. Je kunt gewoon aanschuiven als je praten wilt over je levensweg, over geloof en levensvragen, of over God. Juist als je zoekende bent en niet betrokken bij een kerk mag je je welkom voelen. Pastores van de kerken zijn afwisselend gastheer of -vrouw: Wytze Bijleveld, Rebecca Onderstal of Martin Snaterse.


Reacties