Naar huis

Marc Chagall, De verloren zoon (1974/1975)

Op zondag 31 maart kun je in veel kerken het verhaal horen over een vader die twee zonen heeft. 

Binne Meijer schreef en zingt een mooi lied bij het scharniermoment in het verhaal. 

Als alles is gedaan en de verhalen zijn verteld

Als alles is gekomen zoals eerder is voorspeld

Als iedereen het zat is en z’n zegje heeft gedaan

Als iedereen genoeg heeft en vol is en voldaan

Dan gaan we naar huis, naar huis terug

Want ik voel me pas thuis als ik aan je voeten zit

Heimwee wijst de weg als ik terug zou willen gaan

Jij wacht en vraagt: “Waar ben je?” en je fluistert zacht mijn naam 

Een antwoord blijf ik schuldig door angst en twijfels in mijn hoofd

De olie in mijn lamp is op en het licht is uitgedoofd

Ik wacht hier in de schemer, het is nog veel te vroeg

Ik wil buiten blijven spelen, want de vrijheid voelt zo goed

Hoe lang nog?

Ik wil naar huis, naar huis terug

Want ik voel me pas thuis als ik aan je voeten zit

Ik wil naar huis, naar huis terug

Want ik voel me pas thuis als ik heel dicht bij je ben

Ik ga naar huis…

Ik ga naar huis…

De zoon raakt verloren als hij alles wat hij heeft weggegeven heeft. Hij raakt zichzelf kwijt. En door honger komt hij weer bij zichzelf. 

Herken jij zo'n scharniermoment in je eigen leven? 
Dat je hoopt op een verandering van blik, van hart? 

Soms moet je ver gaan om bij je verlangen te komen. Honger die niet gestild wordt door je leven van alle dag. 

Het moment kan komen als je beseft wat je verloren hebt. 
En dat is een wezenlijk moment. 
Als je nooit tot het besef komt wat je kwijt bent, hoe vind je dan ooit de weg naar huis? 
"Ik zal opstaan", zegt hij.  
Dat is de taal van Pasen. 
Opstaan en tot je bestemming komen. Omdat er een Thuis is. 


Morgen kun je het lied live horen in de Opstandingskerk, Houten, Het Kant 1. We beginnen om 10:45 uur. En er klinken nog meer mooie liederen...