40 dagen, dag 22, 30 maart





Jezus vertelt deze gelijkenis: ‘Als iemand van u honderd schapen heeft waarvan er één verloren is geraakt, laat hij dan niet de negenennegentig andere in de woestijn achter om naar het verdwaalde dier op zoek te gaan tot hij het gevonden heeft? En als hij het gevonden heeft, legt hij het vol vreugde op zijn schouders en gaat hij naar huis. Daar roept hij zijn vrienden en buren bijeen en zegt tegen hen: “Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was.” Ik zeg u: zo zal er in de hemel meer vreugde zijn over één zondaar die tot inkeer komt dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen inkeer nodig hebben.
(Lucas 15:3-7)

Kun je je iets voorstellen bij de vreugde van iemand die één schaap kwijt raakt en weer terug vindt? 

Wat of wie ben jij de laatste tijd verloren? 

Stel je eens voor dat jij zelf verloren bent. Je speelt verstoppertje en je hebt je zo goed verstopt... dat de anderen je niet meer zoeken. 

Willem Jan Otten dicht: 


Dat wij niet over zijn gelaten aan ons lot
waar hebben we de gotpse aan te danken, 
werkelijk aan hem, aan toen hij, voor hij stikte,
schreeuwde als een kind vergeten in een kot? 

(uit: Genadeklap) 

Stel je voor dat jij dan gevonden wordt
en op de schouders getild... 
wat doet dat met je? 
Je wordt naar huis gebracht... 
waar denk je dan aan? 
Je vrienden en de buren laten merken hoe blij ze zijn, dat jij weer thuis bent. 
Wat doet dat met je? 

Omkeer is terugkeer, terugkeer naar je oorsprong...
Wat roept dat bij je op? 


Bidden onderweg dag 22 luisteren

Reacties