40 dagen, dag 19, 27 maart





In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: ‘Denkt niet dat Ik gekomen ben om Wet en Profeten op te heffen; Ik ben niet gekomen om op te heffen maar om de vervulling te brengen.
(Matteüs 5,17)

Jezus is er van om de geboden te vervullen. 
Stel je 'vervullen' maar concreet voor als ‘vol-gieten’. 
Stel je voor: de regels van je geloof, daar waar je je aan wilt houden, dat zijn vaten. En die kun je vol gieten. 
Met wat? Waar zou jij die regels mee willen vullen? 

Stel, je zet een pan op tafel komt, maar er zit geen soep in. Dan denk je toch: dat is niet de bedoeling.  

De vraag is — wát stop je je er in? Wat giet je er in? 
In de pan hoort soep, iets lekkers dat je met aandacht bereid hebt en graag je gasten voorzet. 
Hoe kan je zó leven dat je anderen voedt? 


Nu zie ik dat uw liefde een nog veel groter mysterie is. 
Onbaatzuchtig als ze is, 
kan ik uw liefde niet verdienen, 
ik heb er geen greep op, 
ze trekt zich niets aan van mijn verstandige overwegingen 
en is soms een draaikolk zonder bodem of houvast. 
Ze bewijst dat ik niet eens weet wat goedheid is, 
omdat ik van nature volgepakt zit met voorwaarden 
en eisen 
en heel graag, als dat zou kunnen, aan zelfsturing doe. 
Steeds weer doorkruist uw ‘caritas’ dat
U scheidt het kaf van zelfzucht van het koren van uw gelijkenis…

Jean-Jacques Suurmond, God zijn. Een oefening in bescheidenheid.

Bidden onderweg dag 18 luisteren

Reacties